جنگ تجاری ایالات متحده و چین در انتظار است

شاید این دسر پنکیک های رول شده کارامل ، شکلات ترد و کرم تازه باشد. یا شاید رئیس جمهور دونالد ترامپ قبلاً تصمیم گرفته بود كه در طی یك شام كار در اول دسامبر ، وی با رئیس جمهور شی جینپینگ از چین توافق نامه ای داشته باشد. هر چه بود ، پس از آنکه صداهای تشویق به روزنامه نگاران مونتاژ شده بود ، این دو مذاکره [بسیار موفق "را اعلام کردند. [این یک جلسه شگفت انگیز و مولد با امکانات نامحدود برای ایالات متحده و چین بود."

یک ارزیابی واقعی تر این است که این جلسه آتش بس را بر اساس دو عنصر ایجاد می کند: برخی از مرکانتیلیسم تیره و یک معامله برای صحبت در مورد یک معامله. چین خرید خود را از محصولات مزرعه آمریکا ، انرژی و برخی کالاهای صنعتی افزایش می دهد. در مبادله آمریکا افزایش تعرفه ها ، از 10 ٪ به 25 ٪ در 200 میلیارد دلار کالاهایی که برای اول ژانویه برنامه ریزی شده است ، به تأخیر می اندازد. این تا اول مارس در اولین بار در انتظار است. اما از آنجا که مذاکرات رسمی بین دو کشور به خوبی می تواند شکست بخورد ، این آتش بس بسیار نگران کننده است.

تعهد چینی برای افزایش خریدهای کالاهای آمریکایی به مبلغ [هنوز مورد توافق نیست ، اما بسیار قابل توجه است ". این قرار است کسری تجاری دو جانبه آمریکا را با چین کاهش دهد. با توجه به اینکه دولت چین برای مدیریت جریان واردات بسیار عجیب است دولت آمریکا شکایت دارد که چین هنوز مانند اقتصاد غیر بازار رفتار می کند.

این ایده نیز مزخرف اقتصادی است. نقص تجارت دو جانبه به معنای زیاد نیست ، به خصوص در سنی که زنجیره های تأمین جهانی هستند. علاوه بر این ، کسری تجاری دو جانبه نه تنها تابعی از واردات چینی بلکه صادرات چین به آمریکا است. حتی اگر دولت چین بتواند راه هایی برای تقویت خرید کالاهای آمریکایی پیدا کند ، نمی تواند رفتار مصرف کنندگان آمریکایی را تعیین کند. آنها ممکن است مشتاق خرید از چین باشند ، اگر فقط قبل از اینکه روابط دوباره بدتر شود ، محصولات را در اختیار داشته باشند. در سال تا به امروز کسری تجاری آمریکا در کالاها 10 ٪ افزایش یافته است.

مبانی بخش دوم معامله تقریباً به همان اندازه لرزان است. از نظر تئوری ، مذاکره کنندگان اکنون باید تا اول مارس موافقت خود را با [تغییرات ساختاری با توجه به انتقال اجباری فناوری ، حمایت از مالکیت معنوی ، موانع غیر تعرفه ای ، زراعت سایبری و سرقت سایبری ، خدمات و کشاورزی انجام دهند. " اعتماد بین دو طرف بسیار کم است.

یکی از مشکلات اساسی در روابط بین آمریکا و چین ، دشواری اجرای یک معامله است. سازمان تجارت جهانی (WTO) یک روند اختلاف نظر دارد ، اما شکاف هایی دارد و می تواند کند باشد. در گذشته ، مقامات چینی قول داده اند که کارها را به صورت دو طرفه انجام دهند ، اما سپس پاهای خود را کشیدند. و اثبات این که دولت چین مقصر است ، می تواند به طرز شیطانی دشوار باشد. به عنوان مثال ، هنگامی که مقامات آمریکایی آن را به نظارت بر انتقال اجباری فناوری متهم می کنند ، از عملی که در هیچ قانون چینی نوشته نشده است ، شکایت می کنند. مطالبات گفته می شود و شواهد آماری از یک سیاست اساسی کم است.

با توجه به تعداد دفعاتی که چینی ها تعهدات خود را برای انتقال فناوری به شرط دسترسی به بازار خود شکسته اند ، بعید است که آمریکا برای یک وعده ساده که از تهدید تعرفه های طولانی حمایت می شود ، حل و فصل کنند. این بدان معناست که چین باید مکانیسم هایی را پیدا کند تا نشان دهد که این بار ، واقعاً راه های خود را تغییر داده است.

یک راه حل پایدار برای تنش های ایالات متحده و چین شامل همکاری با سایر کشورها است. اتحادیه اروپا و ژاپن با بسیاری از شکایات آمریکایی موافق هستند ، و برخی از کارهای جدید برای حل و فصل آنها انجام شده است. در طولانی مدت WTO حتی می تواند به اجرای آن کمک کند ، هرچند که دولت ترامپ در تضعیف سیستم حل و فصل اختلاف خود ادامه یابد. با این حال ، اگرچه در جلسات گسترده تر G20 اصلاحات در سازمان صحبت هایی وجود داشت ، اما به نظر نمی رسید سیستم تجارت چند جانبه در ذهن آقای ترامپ زیاد باشد. و چرا باید باشد؟ پیشنهادات آقای Xi نشان داده است که او می تواند به تنهایی از چین خارج شود. چرا وقتی زورگویی دو طرفه به خوبی کار می کند ، باید چند جانبه عمل کند؟ بعد از آتش بس G20 آخر هفته ، مشاغل سریع نفس کشیدند. اما این جنگ هنوز تمام نشده است.

شفاف سازی (4 دسامبر 2018): نسخه قبلی این مقاله تغییر یافته است تا منعکس کننده بیانیه ای از سوی مدیر شورای اقتصادی ملی ایالات متحده باشد ، که این مهلت را برای معامله تا اول آوریل تمدید می کرد. پس از آن کاخ سفید به فرمول اصلی خود بازگشت. مهلت در واقع اول مارس است ، همانطور که ما آن را در اصل داشتیم.